ZARYS HISTORII

SZKOŁY PODSTAWOWEJ

W SZCZYTACH

 

Szczyty były ubogą wsią pańszczyźnianą, należącą do dziedzica Myszkowskiego.

Gdy w 1918 roku Polska odzyskała niepodległość, w Szczytach powstała publiczna szkoła powszechna, w której kierownikiem i nauczycielem był p. Gruszczyński. W następnych latach przybyli: Mincer, dwie siostry Krzemińskie, Starska, Paulina Tomczyńska, Antonina Bandrowiczówna, Czapikówna, Wacław Drapiński. Nauczyciele dość często się zmieniali. Szkoła mieściła się w budynku prywatnym. Nauka odbywała się w prymitywnych warunkach – początkowo nie było podręczników i pomocy naukowych.

W 1926 r. przybył do wsi Jan Szuptar z żoną Elizą, który zorganizował pięcioletnią, a potem sześcioletnią szkołę i był jej kierownikiem przez 18 lat. Sale lekcyjne mieściły się w wynajętych u gospodarzy pomieszczeniach: u Katarzyny Średnickiej, Mateusza Mordala, Ekierta, Franciszka Owczarka, Ignacego Malatyńskiego, Józefa Bociągi. Tak było do wybuchu wojny w 1939 r. Całą okupację dzieci ze Szczytów były pozbawione dostępu do nauki.

Zaraz po wyzwoleniu w 1945 r. Jan Szuptar zorganizował szkołę, do której uczęszczały dzieci w wieku 8 – 16 lat. Warunki były ciężkie. Lokal wynajęto u Ignacego Malatyńskiego. Uczono na dwie zmiany. Przybywało chętnych do nauki, więc wynajęto jeszcze sale u Petroneli Kluski i Ekierta.

Pracowali tu wtedy: Jan Szuptar, Danuta Abramczewska, Bazanówna, Adam Mandat, Janina Mandatowa, Kaźmierczak, Adela Kuźniak, Ignacy Kowalczyk, Józef Bednarek.

W 1950 roku Jan Szuptar, ówczesny kierownik, poddał myśl o budowie w Szczytach budynku szkolnego. Mieszkańcy wsi gorąco go poparli. W 1952 roku rozpoczęto budowę szkoły. Powołano komitet budowy, któremu przewodniczył Antoni Mordal, mający wielki wkład w jej powstanie. W międzyczasie Jan Szuptar został przeniesiony na stanowisko kierownika do szkoły w Krzeczowie, a zastąpił go Kaźmierczak, potem Ignacy Kowalczyk, następnie Józef Bednarek. W 1953 roku kierownikiem placówki została Leokadia Wojtal.

30 czerwca 1954 r. budynek został oddany do użytku i 1 września nowy rok szkolny rozpoczął się już w nowej szkole. Warunki do nauki były bardzo dobre. Wzniesiono też budynek gospodarczy, położono betonowe chodniki, plac szkolny ogrodzono siatką. W 1961 r. placówkę podłączono do sieci elektrycznej.

W latach 1954 – 1959 w szkole uczyli: Leokadia Wojtal, Adela Kuźniak, Barbara Marczak, Daniela Owczarek, Krystyna Kamyk.

W połowie lat sześćdziesiątych zorganizowano kurs wieczorowy dla pracujących w zakresie szkoły podstawowej, który ukończyło 15 osób powyżej 35 roku życia.

Gdy w 1966 r. wprowadzono do szkół podstawowych ósmą klasę, w budynku zrobiło się ciasno i w związku z tym wynajęto jedną salę u Leona Kamyka, a kierownictwo szkoły wystąpiło z wnioskiem o rozbudowę. Czekano na nią kilka lat, aż w roku szkolnym 1970/71 władze podjęły decyzję, że placówka nie zostanie rozbudowana.

W tamtych latach w szkole uczyli: Leokadia Wojtal, Daniela Owczarek, Barbara Marczak, Eugenia Suchecka, Krystyna Kamyk, Janina Mikołajczyk, Ryszard Gładysz, Kamilla Michalczyk, Urszula Dyguda, Stanisława Tkaczyńska, Maria Hałaczkiewicz, Stanisława Wojtuń, BarbaraMszyca, Bogdan Górecki, Maria Mordal, Barbara Marczak, Władysław Piskuła.

W roku szkolnym 1972/73 do klas od V do VIII przybyły dzieci z Niżankowic i w szkole uczyło się już 161 uczniów. W następnym roku powstały zbiorcze szkoły gminne i obniżono naszej szkole stopień organizacyjny, czyli istniały tylko klasy od I do IV, a pozostałe przeniesiono do Działoszyna. Nazwa placówki brzmiała wtedy następująco: Punkt Filialny w Szczytach przy Zbiorczej Szkole Gminnej w Działoszynie. Jego kierownikiem została Krystyna Kamyk, a potem Eugenia Suchecka.

Taki stan trwał do połowy lat 80, kiedy to zrezygnowano ze zbiorczych szkół gminnych i powrócono do ośmiolatek, a nasza placówka odzyskała nazwę: Szkoła Podstawowa w Szczytach. Jej dyrektorem została Eugenia Suchecka.

Trochę wcześniej, bo w 1983 r. w budynku założono centralne ogrzewanie. Władze zaplanowały też jej rozbudowę, na co trzeba było jednak czekać kilkanaście kolejnych lat.

W tamtym czasie pracowali tu następujący nauczyciele: Eugenia Suchecka, Krystyna Kamyk, Grażyna Jarząb, Jolanta Gadzalińska, Halina Górczyńska, Maria Mordal, Mariola Pielucha, Renata Marszałek, Bogdan Mastalerz, Sławomir Nożownik, Kazimiera Malatyńska, Krystyna Wójcik, Marianna Szczepaniak, Anna Milwicz, Kazimiera Drab, Marek Kutermankiewicz, Lidia Soluch, Zbigniew Soluch, Anna Surma, Anna Krawczyk, Sławomir Kostrzewa oraz ksiądz Franciszek Konopka.

W 1988 r. Zbigniew Soluch został dyrektorem naszej szkoły i pełnił tę funkcję do 1994 r. z dwuletnią przerwą, kiedy zastępowała go Maria Szczepaniak.

Potem przez 10 lat kierowała placówką Lidia Soluch. Wraz z nią uczyli: Grażyna Jarząb, Jolanta Gadzalińska, Zbigniew Soluch, Beata Mordal, Anna Woźniak, Anna Milwicz, Marek Szczykała, Tatiana Bator, Małgorzata Bieniecka – Wypart, Edyta Jesionek, Ewa Pinkosz, ks. Jerzy Kłys, Elżbieta Malatyńska, Katarzyna Wiśniewska, Michalina Strykowska, Joanna Bednarek, Beata Górnik, Aldona Majchrzak, Urszula Piskuła, Urszula Szatan, Aneta Sienkiewicz, Marzena Drab i Agnieszka Bulkowska.

W 1997 r. wreszcie doszło do rozbudowy szkoły. Powstała minisala gimnastyczna, szatnie, sekretariat, gabinet dtrektora, biblioteka. Dzięki  staraniom dyrektorki Lidii Soluch i ówczesnego radnego Zenona Jarząba udało się zorganizować pierwszą w gminie pracownię komputerową. Później położono panelowe podłogi w dwóch salach, zamontowano antywłamaniowe drzwi wejściowe, podwyższono ogrodzenie boiska przy ulicy Szkolnej, wyasfaltowano boisko do siatkówki i koszykówki.

W 2000 r. odeszła ostatnia VIII klasa i – jak wszystkie szkoły podstawowe w Polsce – staliśmy się sześcioletnią szkołą. W tym samym roku znów zaczęły dojeżdżać do nas dzieci z Niżankowic.

W 2004 r. dyrektorem placówki została Jolanta Węzik. Wraz z nią Radę Pedagogiczną tworzyli: Marzena Drab, Jolanta Gadzalińska, Aleksandra Grondys, ks. Jerzy Kłys, Aldona Majchrzak, Elżbieta Malatyńska, Urszula Piskuła, Aneta Sienkiewicz, Lidia Soluch, Zbigniew Soluch, Ewa Szymańska, Małgorzata Bieniecka – Wypart. W szkole uczyło się wtedy 84 uczniów.

           Pani Jolanta Węzik pełni tę funkcję do 2015 roku.

           W 2015 roku szkoła staje się filią Szkoły Podstawowej nr 1 w Działoszynie.

Dyrektorami szkoły są kolejno:  pani Katarzyna Ciura - w latach 2015 - 2019, pani Ewa Pinkosz - 2019 - 2020, pan Karol Czeropski - 2020 - 2021.

       Od  2020 roku szkoła przestaje być filią, a jej pełna nazwa to Szkoła Podstawowa w Szczytach. 

         Od 2021 roku funkcję dyrektora pełni pani Beata Wojtal. Wraz z nią Radę Pedagogiczną tworzą: Marta Adameczek, Danuta Bęben, Karol Czeropski, Rafał Ernt, Jolanta Gadzalińska, Patrycja Krysiak, Andżelika Miksza, Ewa Mordalska, Anita Mrowiec, Ewa Pinkosz, Urszula Piskuła, Aneta Sienkiewicz, Katarzyna Tasarz, ks. Robert Tarasek, Karina Weber, Liliana Wróblewska-Podyma.